Taniec flamenco to folklor cyganów andaluzyjskich, którzy przybyli na Półwysep Iberyjski ok. XVI w. Ponieważ tereny te przez stulecia zamieszkiwały różne narody, zarówno w śpiewie jak i w tańcu odnaleźć można wyraźne wpływy innych kultur  np. mauretańskiej i żydowskiej.

Flamenco tworzą nierozerwalnie związane ze sobą śpiew, taniec i muzyka (cante, baile, toque). Jako pierwszy ukształtował się śpiew oparty na rytmie. Nieco później pojawił się taniec, stanowiący początkowo formę ilustracji do pieśni.

Taniec flamenco jest najczęściej solowy - to indywidualna forma wypowiedzi, zawierająca zawsze pewien element improwizacji.

Flamenco to nie tylko muzyka i taniec – to sztuka i styl życia. Tętniące energią Andaluzji. Opowiada o sprawach bardzo naturalnych i bliskich człowiekowi – tych trudnych i przyjemnych. Radość, miłość, tęsknota, śmierć, ból …  A na całym świecie ludzie tak samo pragną i tak samo cieszą się i płaczą – stąd fenomen flamenco na całym świecie.

TANGOS

Ten styl należy do najbardziej tradycyjnych we flamenco. Posiada wiele odmian związanych z miejscem pochodzenia np. tangos de Extramadura, tangos de Malaga – z Malagi, tangos de Granada a także ze  względu na interpretację wybitnych śpiewaków flamenco ( liczne „Tango de…” wyróżniane nazwiskiem śpiewaka). Kobiecy,  pierwotnie zmysłowy i naturalnie piekny tańczony jest w rytmie na 4.

Strój: Wymagane jest obuwie na obcasie i na twardej podeszwie. Mile widziana spódnica. O szczegółach pani instruktor poinformuje na pierwszych zajęciach.