Taniec flamenco to folklor cyganów andaluzyjskich, którzy przybyli na Półwysep Iberyjski ok. XVI w. Ponieważ tereny te przez stulecia zamieszkiwały różne narody, zarówno w śpiewie jak i w tańcu odnaleźć można wyraźne wpływy innych kultur  np. mauretańskiej i żydowskiej.

Flamenco tworzą nierozerwalnie związane ze sobą śpiew, taniec i muzyka (cante, baile, toque). Jako pierwszy ukształtował się śpiew oparty na rytmie. Nieco później pojawił się taniec, stanowiący początkowo formę ilustracji do pieśni.

Taniec flamenco jest najczęściej solowy - to indywidualna forma wypowiedzi, zawierająca zawsze pewien element improwizacji.

Flamenco to nie tylko muzyka i taniec – to sztuka i styl życia. Tętniące energią Andaluzji. Opowiada o sprawach bardzo naturalnych i bliskich człowiekowi – tych trudnych i przyjemnych. Radość, miłość, tęsknota, śmierć, ból …  A na całym świecie ludzie tak samo pragną i tak samo cieszą się i płaczą – stąd fenomen flamenco na całym świecie.

ALEGRIAS

Styl flamenco bardzo radosny, dynamiczny, liczony na 12. Od innych stylów flamenco (palos) różnią go m.in. charakterystyczne kroki i wprowadzenie do struktury tańca części zwanej silencio (hiszp. cisza). Alegrias jest kojarzone z dwoma miastami w Andaluzji: z Kadyksem i Kordobą. Należy do najczęściej wykonywanych tańców flamenco.

FANDANGOS

Muzyka wywodząca się z hiszpańskiego folkloru, która wraz z upływem czasu została zaadoptowana jako styl flamenco. Mimo, że z fandangos można się zetknąć w wielu obszarach Andaluzji, najbardziej znana jest jego odmiana z Huelvy (fandango de Huelva). Istnieje wiele odmian tego stylu, wśród których na szczególną uwagę, obok wyżej wymienionej, zasługują: fandangos de Málaga, fandangos de Alosno i fandangos naturales.

GUAJIRAS

Wywodzi się z folkloru kubańskiego oraz należy do grupy pieśni "de ida y vuelta" (tam i z powrotem). Taniec ten pojawił się we flamenco w pierwszej połowie XX w. Charakteryzuje się delikatnością i subtelnością bardziej charakterystyczną  dla eleganckich salonów sfer wyższych niż życia andaluzyjskiej wioski. Często jest wykonywany z wachlarzem.

SIGURIYAS

Pieśń pełna smutku - "puro gitano", pierwotna. Zaistniał w początkach XIX w. Tańczona wymaga ogromnej siły i skupienia – dzięki temu  możliwe jest stworzenie odpowiedniej energii i mocy, wyrazu, charakterystycznych dla tej stylu.  

SEVILLANAS

Pieśń  charakterystyczna dla miasta Sevilla. Niezwykle popularna, tańczona podczas świąt, fiest i na współczesnych dyskotekach. Wykonywana w parze, ale może tez być tańczona solo.

TANGOS

Ten styl należy do najbardziej tradycyjnych we flamenco. Posiada wiele odmian związanych z miejscem pochodzenia np. tangos de Extramadura, tangos de Malaga – z Malagi, tangos de Granada a także ze  względu na interpretację wybitnych śpiewaków flamenco ( liczne „Tango de…” wyróżniane nazwiskiem śpiewaka). Kobiecy,  pierwotnie zmysłowy i naturalnie piekny tańczony jest w rytmie na 4.

Strój: Wymagane jest obuwie na obcasie i na twardej podeszwie. Mile widziana spódnica. O szczegółach pani instruktor poinformuje na pierwszych zajęciach.